Word lid van Schrijvster.nl

Online uitgemaakte hoer geeft mediawijsheid les

Geschreven op: 12 maart 2021

‘Ik heb een mijlpaal bereikt. Eentje die ik nooit dacht te zullen halen’.

Van vooroordelen naar een bereikte mijlpaal

Toen ik nog studeerde zag ik een jankende leraar in een open lokaal staan. In diezelfde tijd werden de regels van het studiegebouw aangescherpt, want mbo studenten kwamen ook in ons gebouw studeren. Ik kan me nog herinneren dat onze tafelvoetbaltafel werd weggehaald en dat deze nooit meer terug geplaatst werd. Ik gaf de komst van de mbo studenten de schuld. Ik vond de jankende leraar zwak en beloofde mezelf nooit huilend voor de klas te staan. Het leek mij handig ook nooit In de situatie te komen waarin ik mijn best moest doen niet te gaan huilen voor de klas. Ik besloot toen nooit mbo te willen lesgeven.

Toen ik deed alsof ik hard werkte op de havo, stond ik met mijn mede havoleerlingen neerbuigend te praten over de vmbo’ers. Die wiet-smokende, luide leerlingen pasten duidelijk niet bij mijn vriendengroep. Ik weet nog dat toen mijn broertje misschien naar het vmbo moest ik oprecht bij mijzelf dacht: ‘ja, nu komt het nooit meer goed met hem’. Ik besloot toen dat ik nooit mocht zakken naar de mavo.

Vorige week zat ik met enthousiaste vlinders in mijn buik te schelden tegen de andere weggebruikers. Ik moest opschieten, want ik was bijna te laat. Typisch wel, want mijn les was tot in de puntjes voorbereid. Ik had achteraf beter meer kunnen focussen op het optijd opstaan en het instellen van de Tom-Tom. Nadat ik de toeristische route door Barneveld had genomen, waar de middelbare school staat waarop ik lesgeef, kwam ik te laat aan bij de klas die op mij zat te wachten. Ik kon wel door de grond zakken! Ik mocht eindelijk na lange tijd van quarantaine weer eens fysiek voor de klas staan en dan kom je te laat! De vooroordelen die ik voor de groep klaar had in mijn hoofd hielpen ook niet meer voor de situatie. Toen de les eenmaal startte was ik klaar voor elke scenario want ik ging lesgeven aan DE MAVO.

Online uitgemaakte hoer geeft les over mediawijsheid

De les die ik gaf was een gastles behorend bij het vak ICT. Ik mocht lesgeven over mediawijsheid. In deze les werd er antwoord gegeven op vragen als: Hoe zet ik mijzelf online (als Christen) neer?, Welke invloed heeft een influencer op mij? En past mijn online gedrag bij mijn normen en waarden?

Hier komt de ultieme ironie van het geven van deze les op dit specifieke moment: De dag voordat ik deze les ging geven moest ik helpen met het presenteren van de live stream voor de examenklassen van havo en vwo. In deze livestream wordt er uitgelegd wat alle leerlingen bij hun examens kunnen verwachten. Ik was voor de camera in de livestream aanwezig om een live chat bij te houden. Op die manier konden de leerlingen en ouders die zaten te kijken vragen stellen en deze meteen ter plekke beantwoord krijgen. Ik was dus eigenlijk de stem van de leerlingen die thuis achter hun laptop zaten.

De drie afdelingsleiders die de presentatie aan het geven waren werden door mij steeds onderbroken met vragen en zo zou de stream vlekkeloos moeten verlopen. ‘Zou’ is hier het correcte woord, want anders dan verwacht ging het nogal niet vlekkeloos.

In de chat hing er nogal een puberale sfeer, niet persee verrassend want het waren pubers, maar deze houding was vooral gericht op mijn verschijning voor de camera. ‘mag ik je *Snapchat?’ (alle woorden met een * worden onderaan uitgelegd, zodat u de lading van de opmerkingen snapt) ‘Is Romy straks ook bij de after party?’ – ‘Ja, als toetje’, ‘Mevrouw, mag ik je rijden?’, ‘Romy, wat is je *Onlyfans?’, ‘Is Romy single?’, ‘Is er zo een *Q&A alleen met Romy?’ zo gaan de opmerkingen nog een tijdje door. Mijn favoriete was overduidelijk: ‘Er is iets mis met mijn *Spotify, want ik zie Romy nergens tussen mijn top 10 hottest singles’.

Omdat ik niet wereldvreemd ben, ook niet in de online wereld, kon ik hier best tegen, maar… Je moet je voorstellen dat ik een nuttige inbreng aan een livestream probeer te geven. Door alle, nogal afleidende opmerkingen zat ik als een gek te scrollen op zoek naar normale vragen over de examens. Daarnaast kunnen de 400 leerlingen en OUDERS de chat live volgen en alles zien wat iedereen over mij typt. Als laatst hebben de afdelingsleiders geen enkel idee wat er aan de hand is, want zij zien de chat niet en eerlijk gezegd denk ik ook niet, hoop ik, dat zij weten wat bijvoorbeeld *Onlyfans is.

Zoals de geweldige actrice die ik duidelijk ben heb ik mijn hoofd twee uur in de plooi gehouden en braaf tussen de troep reacties naar de nuttige vragen gezocht. Ondertussen was ik mij er ook duidelijk van bewust dat de chat en alle bewijzen van leerlingen die zich misdragen zou verdwijnen zodra de livestream weer offline zou gaan. Ik heb dus niet alleen in de chat gezocht, maar ook zo snel als ik kon bewijzen verzameld van alle gebruikersnamen die ik voorbij zag komen.

Doordat dit incident nog geen dag geleden was gebeurd had ik een perfecte inleiding voor mijn mediawijsheid les en een goede aanleiding voor een klassikaal gesprek. Ik wil niet opscheppen, ga het toch doen, want de les ging fantastisch. Dezelfde les die ik later die dag aan de havo kant moest geven ging zelfs wat minder dan bij de mavo.

Van online opmerkingen naar een confrontatie met Romy

Gisteren had ik een afspraak staan met een van de afdelingsleiders, want zowel ouders als personeel hadden natuurlijk de chat gezien. De afdelingsleider gaf aan niet verbaasd te zijn dat deze opmerkingen bijna allemaal van havoleerlingen kwamen. Hij zei: ‘Logisch, die havoleerlingen kunnen het ergst zijn. Zij zijn vaak slim in de streken die ze uithalen, maar nog onhandig in het voorspellen van de consequenties’. Het voelde bijna alsof mijn jongere ik werd aangesproken en het deed mijn kijk op vwo en vooral mavo weer veranderen.

Was dat even een realisatie?

Om dit verhaal af te sluiten: er is een onderzoek gestart. De jongens die opmerkingen in de chat hebben gemaakt waren slim genoeg om geheime namen te gebruiken, maar niet zo slim om te bedenken dat ze voor school op hun YouTube accounts ook filmpjes hadden staan voor projecten. Ik kon ze zo een voor een achterhalen. Nu heb ik een hele lijst aan voor- en achternamen die ik van andere leerlingen, het schoolsysteem en Instagramaccounts heb bemachtigd. Mijn agenda staat vol met afspraken onder de naam ‘chat confrontatie’. De daders die ik tot nu toe heb gesproken konden mij stuk voor stuk niet recht aankijken. Die ongemakkelijkheid gepaard met een nogal onverwachts streng gesprekje met mij doet ze denk ik hun lesje wel leren.

De meest opvallende jongen die ik in mijn kantoor had was de jongen van de opmerking: ‘Wat is je *Onlyfans account?’ (en nog een hele hoop andere opmerkingen). Het gesprek verliep ongeveer zo:

Romy: ‘Begrijp je dat sommige vrouwen moeite zouden kunnen hebben met jou opmerking? En zich hier een heel weekend rot over zouden kunnen voelen?’ De jongen keek mij scheel aan en zij met oprechte woorden: ‘Nee, als dit aan mij gevraagd zou worden dan zou het mij niks interesseren?’. Deze opmerking haalde dus helemaal niet, zoals je misschien wel zou verwachten, het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik had meer medelijden met de boerenjongen die onwetend voor mij zat. ‘Dus met andere woorden vind je dat ik mij hier misschien wel in aanstel? Of zo gezegd, de vrouwen die hiermee zouden kunnen zitten?’ De jongen knikte en zette daarna zijn beweging kracht bij door brutaal ‘Ja’ te antwoorden.

‘Hoe zou je reageren als ik je zus bel om haar uit te maken voor hoer?’ Hij ging meteen in de verdediging: ‘Ik heb je niet uitgemaakt voor hoer, ik heb nergens gezegd wat ik denk dat jij op *Onlyfans doet?’

‘Oh excuus, je hebt alleen gesuggereerd dat ik een hoer ben. Ik merk dat het je niet helemaal lukt om empathisch vermogen aan te zetten voor iemand die persoonlijk last kan hebben van je opmerking, laat ik het anders aan je duidelijk maken. Wanneer ik niet in staat was geweest gisteren in de live chat snel genoeg de normale vragen tussen alle onzin opmerkingen vandaan te plukken, denk je dat ik dan nog een keer door mijn werkgever was gevraagd dit te doen?’ De jongen keek me aan en dacht dat ik geen antwoord verwachtte. Ik liet de stilte zo lang vallen dat hij na een tijdje begreep dat hij aan de beurt was om te praten: ‘Ik denk het niet..’. ‘Ik denk het ook niet nee, ik denk ook niet dat wanneer ik online aanwezig ben bij een livestream of een filmpje en er komen vaker dit soort opmerkingen van leerlingen dat de school mij dan nog vaker gaat inzetten om de school online te vertegenwoordigen.’

‘Aangezien het online vertegenwoordigen van de school de hele rede is dat ik ben aangenomen maak jij mijn werk niet alleen lastiger, maar breng je deze ook in gevaar’. De jongen begon meer berouw te tonen, want hij ging zich verzetten van houding. ‘Ja, zo had ik het niet bekeken, want het is ook gewoon een kwajongensstreek’. Nu ging mijn afdelingsleider er nog even bovenop want hij sloot het gesprek af met: ‘Je bent bijna 18 jaar als je deze opmerkingen had geplaatst een maandje later en wij deze bewijzen bij de politie hadden neergelegd mocht je mooi voorkomen wegens seksuele intimidatie tegenover mijn collega.’

Ik heb uiteindelijk excuses gekregen en ouders zijn ingelicht. Laten we hopen dat deze confrontaties preventief werken. Het toekomstige meisje dat ze anders online ongepast zouden aanspreken had er misschien wel meer last van gehad dan ik. Ik hoop dat de daders met volledige ongemakkelijkheid terug kijken op de situatie.

*woorden:

• Snapchat = Een online platform waarbij er foto’s doorgestuurd worden die kort in beeld komen. Het is een prima platform, maar het staat erom bekend dat er vooral naaktfoto’s hierop te ronde gaan.
• Onlyfans = Een platform waarop vooral korte porno wordt getoond. Je kan ‘lid worden’ van een persoon die porno plaatst. Er wordt hier dus gesuggereerd dat ik een hoer ben.
• Q&A = Question & Answer, ook wel een vragenrondje.
• Spotify = platform waar je muziek mee luistert.

Romy als Schrijvster

Voor alle mensen die zich afvragen waarom ik de laatste tijd wat minder schrijf, dat komt omdat ik een schrijfcursus volg. Dan blijft er wat minder ‘voor-de-lol-schrijven’ over. Toch zal ook die cursus een keer tot een eind komen, dus dan zal je weer meer van mijn (verbeterde) werk kunnen lezen. Het leukst wat ik van die cursus heb geleerd is dat ik nu een goede manier heb van mijn eigen schrijfstijl omschrijven:

‘Als schrijvster ben ik een opgegroeid 14-jarig meisje die nooit geleerd heeft dat dagboek schrijven privé hoort te zijn. Verder schrijf ik vaak vanuit de ik-persoon die verdacht veel op mijn ik-persoon lijkt. Ik overdrijf graag de emotie bij de realiteit. Het zal je verder verbazen hoeveel er uit mijn verhalen wel oprecht zo gebeurd is.’